Narayana Suktam / नारायण सूक्तम्/ নারায়ণ সূক্তম্
-- From Krishna Yajur Veda - Taittiriya Aranyaka - Prapathaka X Anuvaka 13
-- Using the Transltion of Swami Krishnananda
हरिः ॐ ।
सहस्र शीर्षं देवं विश्वाक्शं विश्वशंभुवम्। विश्वं नारायणं देवमक्शरं परमं पदम् ॥ or (प्रभुम् पदम्)
হরিঃ ঔং |
সহস্র শীর্ষং দেবং বিশ্বাক্ষং বিশ্বশংভুবম্| বিশ্বং নারায়ণং দেবমক্ষরং পরমং পদম্ || (প্রভুম্ পদম্)
hariH auM | sahasra shIrShaM devaM vishvAkshaM vishvashaMbhuvam.h|
vishvaM nArAyaNaM devamaksharaM paramaM padam.h || (prabhum.h padam.h)
This universe is the Eternal Being (Narayana), the imperishable, the supreme, the goal, multi-headed and multi-eyed (i.e.,omnipresent and omniscient), the resplendent, the source of delight for the whole universe.
विश्वतः परमं नित्यं विश्वं नारायणग्ं हरिम् । विश्वमेवेदं पुरुषस्-तद्विश्वं उपजीवति ॥
বিশ্বতঃ পরমং নিত্যং বিশ্বং নারায়ণগং হরিম্ | বিশ্বমেবেদং পুরুষস তদ্বিশ্বং উপজীবতি ||
vishvataH paramaM nityaM vishvaM nArAyaNagM harim.h |
vishvamevedaM puruShas tadvishvaM upajIvati ||
This universe is the Supreme Being (Purusha) alone; hence it subsists on That, the Eternal which transcends it (in every way), -the omnipresent Absolute which destroys all sins.
पतिं विश्वस्यात्मेश्वरग्ं शाश्वतग्ं शिवमच्युतम् । नारायणं महाज्ञेयं विश्वात्मानं परायणम् ॥
পতিং বিশ্বস্যাত্মেশ্বরগং শাশ্বতগং শিবমচ্যুতম্ | নারায়ণং মহাজ্ঞেযং বিশ্বাত্মানং পরায়ণম্ ||
patiM vishvasyAtmeshvaragM shAshvatagM shivamachyutam.h |
nArAyaNaM mahAGYeyaM vishvAtmAnaM parAyaNam.h ||
The protector of the universe, the Lord of all Souls (or Lord over Self), the perpetual, the auspicious, the indestructible, the Goal of all creation, the Supreme object worthy of being known, the Soul of all beings, the Refuge unfailing (is He).
नारायण परो ज्योतिरात्मा नारायणः परः । नारायण परं ब्रह्म तत्त्वं नारायणः परः । नारायण परो ध्याता ध्यानं नारायणः परः ॥
নারায়ণ পরো জ্যোতিরাত্মা নারায়ণঃ পরঃ | নারায়ণ পরং ব্রহ্ম তত্ত্বং নারায়ণঃ পরঃ | নারায়ণ পরো ধ্যাতা ধ্যানং নারায়ণঃ পরঃ ||
nArAyaNa paro jyotirAtmA nArAyaNaH paraH |
nArAyaNa paraM brahma tattvaM nArAyaNaH paraH |
nArAyaNa paro dhyAtA dhyAnaM nArAyaNaH paraH ||
The Lord Narayana is the Supreme Absolute; Narayana is the Supreme Reality; Narayana is the Supreme Light; Narayana is the Supreme Self; Narayana is the Supreme Meditator; Narayana is the Supreme Meditation.
यच्चकिञ्चिज्जगत् सर्वं दृश्यते श्रूयतेऽपि वा । अन्तर्बहिश्च तत्सर्वं व्याप्य नारायणः स्थितः ॥
যচ্চকিঞ্চিজ জগত্ সর্বং দৃশ্যতে শ্রূযতেঽপি বা | অন্তর্বহিশ্চ তত্সর্বং ব্যাপ্য নারায়ণঃ স্থিতঃ ||
yachchaki~nchij jagat.h sarvaM dR^ishyate shrUyate.api vA |
antarbahishcha tatsarvaM vyApya nArAyaNaH sthitaH ||
Whatever all this universe is, -seen or heard of, -pervading all this from inside and outside alike, stands supreme the Eternal Divine Being (Narayana).
अनन्तमव्ययं कविग्ं समुद्रेऽन्तं विश्वशंभुवम् । पद्म कोश प्रतीकाशग्ं हृदयं चाप्यधोमुखम् ॥
অনন্তমব্যয়ং কবিগং সমুদ্রেঽন্তং বিশ্বশংভুবম্ | পদ্ম কোশ প্রতীকাশগং হৃদয়ং চাপ্যধোমুখম্ ||
anantamavyayaM kavigM samudre.antaM vishvashaMbhuvam.h |
padma kosha pratIkAshagM hR^idayaM chApyadhomukham.h ||
He is the Limitless, Imperishable, Omniscient, residing in the ocean of he heart, the Cause of the happiness of the universe, the Supreme end of all striving, (manifesting Himself) in the ether of the heart which is comparable to an inverted bud of the lotus flower.
अधो निष्ठ्या वितस्त्यान्ते नाभ्यामुपरि तिष्ठति । ज्वालामालाकुलं भाती विश्वस्यायतनं महत् ॥
অধো নিষ্ঠ্যা বিতস্ত্যান্তে নাভ্যামুপরি তিষ্ঠতি | জ্বালামালাকুলং ভাতী বিশ্বস্যায়তনং মহত্ ||
adho niShThyA vitastyAnte nAbhyAmupari tiShThati |
jvAlAmAlAkulaM bhAtI vishvasyAyatanaM mahat.h ||
Below the Adams apple, at a distance of a span, and above the navel (i.e., the heart which is the relative seat of the manifestation of Pure Consciousness in the human being), effulges the Great Abode of the universe, as if adorned with garlands of flames.
सन्ततग्ं शिलाभिस्तु लम्बत्या कोशसन्निभम् । तस्यान्ते सुषिरग्ं सूक्श्मं तस्मिन् सर्वं प्रतिश्ठितम् ॥
সন্ততগং শিলাভিস্তু লম্বত্যা কোশসন্নিভম্ | তস্যান্তে সুষিরগং সূক্ষ্মং তস্মিন সর্বং প্রতিশ্ঠিতম্ ||
santatagM shilAbhistu lambatyA koshasannibham.h |
tasyAnte suShiragM sUkshmaM tasmin sarvaM pratishThitam.h ||
Surrounded on all sides by nerve-currents (or arteries), suspends the lotus-bud of the heart in an inverted position. It is in a subtle space (a narrow aperture, the Sushumna-Nadi), and therein is to be found the Substratum of all things.
तस्य मध्ये महानग्निर् विश्वार्चिर् विश्वतो मुखः । सोऽग्रभुग्वि भजंतिष्ठनाहारं अजरः कविः ॥
তস্য মধ্যে মহানগ্নির বিশ্বার্চির বিশ্বতো মুখঃ | সোঽগ্র ভুগ্বি ভজংতিষ্ঠনাহারং অজরঃ কবিঃ ||
tasya madhye mahAnagnir vishvArchir vishvato mukhaH |
so.agra bhugvi bhaja.ntiShThanAhAraM ajaraH kaviH ||
In that space within the heart resides the Great Flaming Fire, undecaying, all-knowing, with tongues spread out in all directions, with faces turned everywhere, consuming food presented before it, and assimilating it unto itself.
तिर्यगूर्ध्वमधश्शायी रश्मयः तस्य सन्तता ।
सन्तापयति स्वं देहमापादतल मस्तकः । तस्य मध्ये वह्निशिखा अणीयोर्ध्वा व्यवस्थिताः ॥
তির্যগূর্ধ্বমধশ্শায়ী রশ্ময়ঃ তস্য সন্ততা |
সন্তাপয়তি স্বং দেহমাপাদতল মস্তকঃ | তস্য মধ্যে বহ্নিশিখা অণীযোর্ধ্বা ব্যবস্থিতাঃ ||
tiryagUrdhvamadhashshAyI rashmayaH tasya santatA |
santApayati svaM dehamApAdatala mastakaH |
tasya madhye vahnishikhA aNIyordhvA vyavasthitAH ||
His rays, spreading all around, side ways as well as above and below, warm up the whole body from head to foot. In the center of That (Flame) abides the Tongue of Fire as the topmost of all subtle things.
नीलतोयद मध्यस्था विद्युल्लेखेव भास्वरा । नीवारशूकवत्तन्वी पीता भास्वत्यणूपमा ॥
নীলতোযদমধ্যস্থাবিদ্যুল্লেখেব ভাস্বরা | নীবারশূকবত্তন্বী পীতা ভাস্বত্যণূপমা ||
nIlatoyadamadhyasthAvidyullekheva bhAsvarA |
nIvArashUkavattanvI pItA bhAsvatyaNUpamA ||
Brilliant like a streak of lightning set in the midst of the blue rain-bearing clouds, slender like the awn of a paddy grain, yellow (like gold) in colour, in subtlety comparable to the minute atom, (this Tongue of Fire) grows splendid.
तस्याश् शिखाया मध्ये परमात्मा व्यवस्थितः । स ब्रह्म स शिवः स हरिः सेन्द्रः सोऽक्षरः परमः स्वराट् ॥
তস্যাশ্শিখাযা মধ্যে পরমাত্মা ব্যবস্থিতঃ | স ব্রহ্ম স শিবঃ স হরিঃ সেন্দ্রঃ সোঽক্ষরঃ পরমঃ স্বরাট্ ||
tasyAshshikhAyA madhye paramAtmA vyavasthitaH |
sa brahma sa shivaH sa hariH sendraH so.akSharaH paramaH svarAT.h ||
In the Middle of That Flame, the Supreme Self dwells. This (Self) is Brahma (the Creator), Siva (the Destroyer), Hari (the Protector), Indra (the Ruler), the Imperishable, the Absolute, the Autonomous Being. Prostrations again and again to the Omni-Formed Being, the Truth, the Law, the Supreme Absolute, the Purusha of blue-decked yellow hue, the Centralised-Force, Power, the All-Seeing One.
ऋतं सत्यं परं ब्रह्म पुरुषं कृश्ह्ण पिङ्गलम्। ऊर्ध्वरेतं विरूपाक्शं विश्वरूपाय वै नमो नमः ॥
ঋতং সত্যং পরং ব্রহ্ম পুরুষং কৃষ্ণ পিঙ্গলম্| ঊর্ধ্বরেতং বিরূপাক্ষং বিশ্বরূপায় বৈ নমো নমঃ ||
R^itaM satyaM paraM brahma puruShaM kR^ishhNa pi~Ngalam.h|
UrdhvaretaM virUpAkshaM vishvarUpAya vai namo namaH ||
Prostrations again and again to the Omni-Formed Being, the Truth, the Law, the Supreme Absolute, the Purusha of blue-decked yellow hue, the Centralised-Force, Power, the All-Seeing One.
ॐ नारायणाय विद्महे वासुदेवाय धीमहि । तन्नो विष्णुः प्रचोदयात् ॥
ঔং নারায়ণায় বিদ্মহে বাসুদেবায় ধীমহি | তন্নো বিষ্ণুঃ প্রচোদযাত্ ||
auM nArAyaNAya vidmahe vAsudevAya dhImahi |
tanno viShNuH prachodayAt.h ||
We commune ourselves with Narayana, and meditate on Vasudeva, may that Vishnu direct us.
ॐ शान्ति शान्ति शान्तिः ॥
ঔং শান্তি শান্তি শান্তিঃ ||
auM shAnti shAnti shAntiH ||
May there be Peace, Peace, Peace
References:
http://sanskritdocuments.org/all_sa/narayana-sukta_sa.html
http://prapatti.com/slokas/sanskrit/naaraayanasuuktam.pdf
------------------------------
हरिः ॐ ।
सहस्र शीर्षं देवं विश्वाक्शं विश्वशंभुवम्। विश्वं नारायणं देवमक्शरं परमं पदम् ॥ or (प्रभुम् पदम्)
विश्वतः परमं नित्यं विश्वं नारायणग्ं हरिम् । विश्वमेवेदं पुरुषस्-तद्विश्वं उपजीवति ॥
पतिं विश्वस्यात्मेश्वरग्ं शाश्वतग्ं शिवमच्युतम् । नारायणं महाज्ञेयं विश्वात्मानं परायणम् ॥
नारायण परो ज्योतिरात्मा नारायणः परः । नारायण परं ब्रह्म तत्त्वं नारायणः परः । नारायण परो ध्याता ध्यानं नारायणः परः ॥
यच्चकिञ्चिज्जगत् सर्वं दृश्यते श्रूयतेऽपि वा । अन्तर्बहिश्च तत्सर्वं व्याप्य नारायणः स्थितः ॥
अनन्तमव्ययं कविग्ं समुद्रेऽन्तं विश्वशंभुवम् । पद्म कोश प्रतीकाशग्ं हृदयं चाप्यधोमुखम् ॥
अधो निष्ठ्या वितस्त्यान्ते नाभ्यामुपरि तिष्ठति । ज्वालामालाकुलं भाती विश्वस्यायतनं महत् ॥
सन्ततग्ं शिलाभिस्तु लम्बत्या कोशसन्निभम् । तस्यान्ते सुषिरग्ं सूक्श्मं तस्मिन् सर्वं प्रतिश्ठितम् ॥
तस्य मध्ये महानग्निर् विश्वार्चिर् विश्वतो मुखः । सोऽग्रभुग्वि भजंतिष्ठनाहारं अजरः कविः ॥
तिर्यगूर्ध्वमधश्शायी रश्मयः तस्य सन्तता ।
सन्तापयति स्वं देहमापादतल मस्तकः । तस्य मध्ये वह्निशिखा अणीयोर्ध्वा व्यवस्थिताः ॥
नीलतोयद मध्यस्था विद्युल्लेखेव भास्वरा । नीवारशूकवत्तन्वी पीता भास्वत्यणूपमा ॥
तस्याश् शिखाया मध्ये परमात्मा व्यवस्थितः । स ब्रह्म स शिवः स हरिः सेन्द्रः सोऽक्षरः परमः स्वराट् ॥
ऋतं सत्यं परं ब्रह्म पुरुषं कृश्ह्ण पिङ्गलम्। ऊर्ध्वरेतं विरूपाक्शं विश्वरूपाय वै नमो नमः ॥
ॐ नारायणाय विद्महे वासुदेवाय धीमहि । तन्नो विष्णुः प्रचोदयात् ॥
ঔং নারায়ণায় বিদ্মহে বাসুদেবায় ধীমহি | তন্নো বিষ্ণুঃ প্রচোদযাত্ ||
ॐ शान्ति शान्ति शान्तिः ॥
------------------------------
নারায়ণ সূক্তম্
হরিঃ ঔং | সহস্র শীর্ষং দেবং বিশ্বাক্ষং বিশ্বশংভুবম্| বিশ্বং নারায়ণং দেবমক্ষরং পরমং পদম্ || (প্রভুম্ পদম্)
বিশ্বতঃ পরমং নিত্যং বিশ্বং নারায়ণগং হরিম্ | বিশ্বমেবেদং পুরুষস তদ্বিশ্বং উপজীবতি ||
পতিং বিশ্বস্যাত্মেশ্বরগং শাশ্বতগং শিবমচ্যুতম্ | নারায়ণং মহাজ্ঞেযং বিশ্বাত্মানং পরায়ণম্ ||
নারায়ণ পরো জ্যোতিরাত্মা নারায়ণঃ পরঃ | নারায়ণ পরং ব্রহ্ম তত্ত্বং নারায়ণঃ পরঃ | নারায়ণ পরো ধ্যাতা ধ্যানং নারায়ণঃ পরঃ ||
যচ্চকিঞ্চিজ জগত্ সর্বং দৃশ্যতে শ্রূযতেঽপি বা | অন্তর্বহিশ্চ তত্সর্বং ব্যাপ্য নারায়ণঃ স্থিতঃ ||
অনন্তমব্যয়ং কবিগং সমুদ্রেঽন্তং বিশ্বশংভুবম্ | পদ্ম কোশ প্রতীকাশগং হৃদয়ং চাপ্যধোমুখম্ ||
অধো নিষ্ঠ্যা বিতস্ত্যান্তে নাভ্যামুপরি তিষ্ঠতি | জ্বালামালাকুলং ভাতী বিশ্বস্যায়তনং মহত্ ||
সন্ততগং শিলাভিস্তু লম্বত্যা কোশসন্নিভম্ | তস্যান্তে সুষিরগং সূক্ষ্মং তস্মিন সর্বং প্রতিশ্ঠিতম্ ||
তস্য মধ্যে মহানগ্নির বিশ্বার্চির বিশ্বতো মুখঃ | সোঽগ্র ভুগ্বি ভজংতিষ্ঠনাহারং অজরঃ কবিঃ ||
তির্যগূর্ধ্বমধশ্শায়ী রশ্ময়ঃ তস্য সন্ততা |
সন্তাপয়তি স্বং দেহমাপাদতল মস্তকঃ | তস্য মধ্যে বহ্নিশিখা অণীযোর্ধ্বা ব্যবস্থিতাঃ ||
নীলতোযদমধ্যস্থাবিদ্যুল্লেখেব ভাস্বরা | নীবারশূকবত্তন্বী পীতা ভাস্বত্যণূপমা ||
তস্যাশ্শিখাযা মধ্যে পরমাত্মা ব্যবস্থিতঃ | স ব্রহ্ম স শিবঃ স হরিঃ সেন্দ্রঃ সোঽক্ষরঃ পরমঃ স্বরাট্ ||
ঋতং সত্যং পরং ব্রহ্ম পুরুষং কৃষ্ণ পিঙ্গলম্ | ঊর্ধ্বরেতং বিরূপাক্ষং বিশ্বরূপায় বৈ নমো নমঃ ||
ঔং নারায়ণায় বিদ্মহে বাসুদেবায় ধীমহি | তন্নো বিষ্ণুঃ প্রচোদযাত্ ||
ঔং শান্তি শান্তি শান্তিঃ ||
-- From Krishna Yajur Veda - Taittiriya Aranyaka - Prapathaka X Anuvaka 13
-- Using the Transltion of Swami Krishnananda
हरिः ॐ ।
सहस्र शीर्षं देवं विश्वाक्शं विश्वशंभुवम्। विश्वं नारायणं देवमक्शरं परमं पदम् ॥ or (प्रभुम् पदम्)
হরিঃ ঔং |
সহস্র শীর্ষং দেবং বিশ্বাক্ষং বিশ্বশংভুবম্| বিশ্বং নারায়ণং দেবমক্ষরং পরমং পদম্ || (প্রভুম্ পদম্)
hariH auM | sahasra shIrShaM devaM vishvAkshaM vishvashaMbhuvam.h|
vishvaM nArAyaNaM devamaksharaM paramaM padam.h || (prabhum.h padam.h)
This universe is the Eternal Being (Narayana), the imperishable, the supreme, the goal, multi-headed and multi-eyed (i.e.,omnipresent and omniscient), the resplendent, the source of delight for the whole universe.
विश्वतः परमं नित्यं विश्वं नारायणग्ं हरिम् । विश्वमेवेदं पुरुषस्-तद्विश्वं उपजीवति ॥
বিশ্বতঃ পরমং নিত্যং বিশ্বং নারায়ণগং হরিম্ | বিশ্বমেবেদং পুরুষস তদ্বিশ্বং উপজীবতি ||
vishvataH paramaM nityaM vishvaM nArAyaNagM harim.h |
vishvamevedaM puruShas tadvishvaM upajIvati ||
This universe is the Supreme Being (Purusha) alone; hence it subsists on That, the Eternal which transcends it (in every way), -the omnipresent Absolute which destroys all sins.
पतिं विश्वस्यात्मेश्वरग्ं शाश्वतग्ं शिवमच्युतम् । नारायणं महाज्ञेयं विश्वात्मानं परायणम् ॥
পতিং বিশ্বস্যাত্মেশ্বরগং শাশ্বতগং শিবমচ্যুতম্ | নারায়ণং মহাজ্ঞেযং বিশ্বাত্মানং পরায়ণম্ ||
patiM vishvasyAtmeshvaragM shAshvatagM shivamachyutam.h |
nArAyaNaM mahAGYeyaM vishvAtmAnaM parAyaNam.h ||
The protector of the universe, the Lord of all Souls (or Lord over Self), the perpetual, the auspicious, the indestructible, the Goal of all creation, the Supreme object worthy of being known, the Soul of all beings, the Refuge unfailing (is He).
नारायण परो ज्योतिरात्मा नारायणः परः । नारायण परं ब्रह्म तत्त्वं नारायणः परः । नारायण परो ध्याता ध्यानं नारायणः परः ॥
নারায়ণ পরো জ্যোতিরাত্মা নারায়ণঃ পরঃ | নারায়ণ পরং ব্রহ্ম তত্ত্বং নারায়ণঃ পরঃ | নারায়ণ পরো ধ্যাতা ধ্যানং নারায়ণঃ পরঃ ||
nArAyaNa paro jyotirAtmA nArAyaNaH paraH |
nArAyaNa paraM brahma tattvaM nArAyaNaH paraH |
nArAyaNa paro dhyAtA dhyAnaM nArAyaNaH paraH ||
The Lord Narayana is the Supreme Absolute; Narayana is the Supreme Reality; Narayana is the Supreme Light; Narayana is the Supreme Self; Narayana is the Supreme Meditator; Narayana is the Supreme Meditation.
यच्चकिञ्चिज्जगत् सर्वं दृश्यते श्रूयतेऽपि वा । अन्तर्बहिश्च तत्सर्वं व्याप्य नारायणः स्थितः ॥
যচ্চকিঞ্চিজ জগত্ সর্বং দৃশ্যতে শ্রূযতেঽপি বা | অন্তর্বহিশ্চ তত্সর্বং ব্যাপ্য নারায়ণঃ স্থিতঃ ||
yachchaki~nchij jagat.h sarvaM dR^ishyate shrUyate.api vA |
antarbahishcha tatsarvaM vyApya nArAyaNaH sthitaH ||
Whatever all this universe is, -seen or heard of, -pervading all this from inside and outside alike, stands supreme the Eternal Divine Being (Narayana).
अनन्तमव्ययं कविग्ं समुद्रेऽन्तं विश्वशंभुवम् । पद्म कोश प्रतीकाशग्ं हृदयं चाप्यधोमुखम् ॥
অনন্তমব্যয়ং কবিগং সমুদ্রেঽন্তং বিশ্বশংভুবম্ | পদ্ম কোশ প্রতীকাশগং হৃদয়ং চাপ্যধোমুখম্ ||
anantamavyayaM kavigM samudre.antaM vishvashaMbhuvam.h |
padma kosha pratIkAshagM hR^idayaM chApyadhomukham.h ||
He is the Limitless, Imperishable, Omniscient, residing in the ocean of he heart, the Cause of the happiness of the universe, the Supreme end of all striving, (manifesting Himself) in the ether of the heart which is comparable to an inverted bud of the lotus flower.
अधो निष्ठ्या वितस्त्यान्ते नाभ्यामुपरि तिष्ठति । ज्वालामालाकुलं भाती विश्वस्यायतनं महत् ॥
অধো নিষ্ঠ্যা বিতস্ত্যান্তে নাভ্যামুপরি তিষ্ঠতি | জ্বালামালাকুলং ভাতী বিশ্বস্যায়তনং মহত্ ||
adho niShThyA vitastyAnte nAbhyAmupari tiShThati |
jvAlAmAlAkulaM bhAtI vishvasyAyatanaM mahat.h ||
Below the Adams apple, at a distance of a span, and above the navel (i.e., the heart which is the relative seat of the manifestation of Pure Consciousness in the human being), effulges the Great Abode of the universe, as if adorned with garlands of flames.
सन्ततग्ं शिलाभिस्तु लम्बत्या कोशसन्निभम् । तस्यान्ते सुषिरग्ं सूक्श्मं तस्मिन् सर्वं प्रतिश्ठितम् ॥
সন্ততগং শিলাভিস্তু লম্বত্যা কোশসন্নিভম্ | তস্যান্তে সুষিরগং সূক্ষ্মং তস্মিন সর্বং প্রতিশ্ঠিতম্ ||
santatagM shilAbhistu lambatyA koshasannibham.h |
tasyAnte suShiragM sUkshmaM tasmin sarvaM pratishThitam.h ||
Surrounded on all sides by nerve-currents (or arteries), suspends the lotus-bud of the heart in an inverted position. It is in a subtle space (a narrow aperture, the Sushumna-Nadi), and therein is to be found the Substratum of all things.
तस्य मध्ये महानग्निर् विश्वार्चिर् विश्वतो मुखः । सोऽग्रभुग्वि भजंतिष्ठनाहारं अजरः कविः ॥
তস্য মধ্যে মহানগ্নির বিশ্বার্চির বিশ্বতো মুখঃ | সোঽগ্র ভুগ্বি ভজংতিষ্ঠনাহারং অজরঃ কবিঃ ||
tasya madhye mahAnagnir vishvArchir vishvato mukhaH |
so.agra bhugvi bhaja.ntiShThanAhAraM ajaraH kaviH ||
In that space within the heart resides the Great Flaming Fire, undecaying, all-knowing, with tongues spread out in all directions, with faces turned everywhere, consuming food presented before it, and assimilating it unto itself.
तिर्यगूर्ध्वमधश्शायी रश्मयः तस्य सन्तता ।
सन्तापयति स्वं देहमापादतल मस्तकः । तस्य मध्ये वह्निशिखा अणीयोर्ध्वा व्यवस्थिताः ॥
তির্যগূর্ধ্বমধশ্শায়ী রশ্ময়ঃ তস্য সন্ততা |
সন্তাপয়তি স্বং দেহমাপাদতল মস্তকঃ | তস্য মধ্যে বহ্নিশিখা অণীযোর্ধ্বা ব্যবস্থিতাঃ ||
tiryagUrdhvamadhashshAyI rashmayaH tasya santatA |
santApayati svaM dehamApAdatala mastakaH |
tasya madhye vahnishikhA aNIyordhvA vyavasthitAH ||
His rays, spreading all around, side ways as well as above and below, warm up the whole body from head to foot. In the center of That (Flame) abides the Tongue of Fire as the topmost of all subtle things.
नीलतोयद मध्यस्था विद्युल्लेखेव भास्वरा । नीवारशूकवत्तन्वी पीता भास्वत्यणूपमा ॥
নীলতোযদমধ্যস্থাবিদ্যুল্লেখেব ভাস্বরা | নীবারশূকবত্তন্বী পীতা ভাস্বত্যণূপমা ||
nIlatoyadamadhyasthAvidyullekheva bhAsvarA |
nIvArashUkavattanvI pItA bhAsvatyaNUpamA ||
Brilliant like a streak of lightning set in the midst of the blue rain-bearing clouds, slender like the awn of a paddy grain, yellow (like gold) in colour, in subtlety comparable to the minute atom, (this Tongue of Fire) grows splendid.
तस्याश् शिखाया मध्ये परमात्मा व्यवस्थितः । स ब्रह्म स शिवः स हरिः सेन्द्रः सोऽक्षरः परमः स्वराट् ॥
তস্যাশ্শিখাযা মধ্যে পরমাত্মা ব্যবস্থিতঃ | স ব্রহ্ম স শিবঃ স হরিঃ সেন্দ্রঃ সোঽক্ষরঃ পরমঃ স্বরাট্ ||
tasyAshshikhAyA madhye paramAtmA vyavasthitaH |
sa brahma sa shivaH sa hariH sendraH so.akSharaH paramaH svarAT.h ||
In the Middle of That Flame, the Supreme Self dwells. This (Self) is Brahma (the Creator), Siva (the Destroyer), Hari (the Protector), Indra (the Ruler), the Imperishable, the Absolute, the Autonomous Being. Prostrations again and again to the Omni-Formed Being, the Truth, the Law, the Supreme Absolute, the Purusha of blue-decked yellow hue, the Centralised-Force, Power, the All-Seeing One.
ऋतं सत्यं परं ब्रह्म पुरुषं कृश्ह्ण पिङ्गलम्। ऊर्ध्वरेतं विरूपाक्शं विश्वरूपाय वै नमो नमः ॥
ঋতং সত্যং পরং ব্রহ্ম পুরুষং কৃষ্ণ পিঙ্গলম্| ঊর্ধ্বরেতং বিরূপাক্ষং বিশ্বরূপায় বৈ নমো নমঃ ||
R^itaM satyaM paraM brahma puruShaM kR^ishhNa pi~Ngalam.h|
UrdhvaretaM virUpAkshaM vishvarUpAya vai namo namaH ||
Prostrations again and again to the Omni-Formed Being, the Truth, the Law, the Supreme Absolute, the Purusha of blue-decked yellow hue, the Centralised-Force, Power, the All-Seeing One.
ॐ नारायणाय विद्महे वासुदेवाय धीमहि । तन्नो विष्णुः प्रचोदयात् ॥
ঔং নারায়ণায় বিদ্মহে বাসুদেবায় ধীমহি | তন্নো বিষ্ণুঃ প্রচোদযাত্ ||
auM nArAyaNAya vidmahe vAsudevAya dhImahi |
tanno viShNuH prachodayAt.h ||
We commune ourselves with Narayana, and meditate on Vasudeva, may that Vishnu direct us.
ॐ शान्ति शान्ति शान्तिः ॥
ঔং শান্তি শান্তি শান্তিঃ ||
auM shAnti shAnti shAntiH ||
May there be Peace, Peace, Peace
References:
http://sanskritdocuments.org/all_sa/narayana-sukta_sa.html
http://prapatti.com/slokas/sanskrit/naaraayanasuuktam.pdf
------------------------------
हरिः ॐ ।
सहस्र शीर्षं देवं विश्वाक्शं विश्वशंभुवम्। विश्वं नारायणं देवमक्शरं परमं पदम् ॥ or (प्रभुम् पदम्)
विश्वतः परमं नित्यं विश्वं नारायणग्ं हरिम् । विश्वमेवेदं पुरुषस्-तद्विश्वं उपजीवति ॥
पतिं विश्वस्यात्मेश्वरग्ं शाश्वतग्ं शिवमच्युतम् । नारायणं महाज्ञेयं विश्वात्मानं परायणम् ॥
नारायण परो ज्योतिरात्मा नारायणः परः । नारायण परं ब्रह्म तत्त्वं नारायणः परः । नारायण परो ध्याता ध्यानं नारायणः परः ॥
यच्चकिञ्चिज्जगत् सर्वं दृश्यते श्रूयतेऽपि वा । अन्तर्बहिश्च तत्सर्वं व्याप्य नारायणः स्थितः ॥
अनन्तमव्ययं कविग्ं समुद्रेऽन्तं विश्वशंभुवम् । पद्म कोश प्रतीकाशग्ं हृदयं चाप्यधोमुखम् ॥
अधो निष्ठ्या वितस्त्यान्ते नाभ्यामुपरि तिष्ठति । ज्वालामालाकुलं भाती विश्वस्यायतनं महत् ॥
सन्ततग्ं शिलाभिस्तु लम्बत्या कोशसन्निभम् । तस्यान्ते सुषिरग्ं सूक्श्मं तस्मिन् सर्वं प्रतिश्ठितम् ॥
तस्य मध्ये महानग्निर् विश्वार्चिर् विश्वतो मुखः । सोऽग्रभुग्वि भजंतिष्ठनाहारं अजरः कविः ॥
तिर्यगूर्ध्वमधश्शायी रश्मयः तस्य सन्तता ।
सन्तापयति स्वं देहमापादतल मस्तकः । तस्य मध्ये वह्निशिखा अणीयोर्ध्वा व्यवस्थिताः ॥
नीलतोयद मध्यस्था विद्युल्लेखेव भास्वरा । नीवारशूकवत्तन्वी पीता भास्वत्यणूपमा ॥
तस्याश् शिखाया मध्ये परमात्मा व्यवस्थितः । स ब्रह्म स शिवः स हरिः सेन्द्रः सोऽक्षरः परमः स्वराट् ॥
ऋतं सत्यं परं ब्रह्म पुरुषं कृश्ह्ण पिङ्गलम्। ऊर्ध्वरेतं विरूपाक्शं विश्वरूपाय वै नमो नमः ॥
ॐ नारायणाय विद्महे वासुदेवाय धीमहि । तन्नो विष्णुः प्रचोदयात् ॥
ঔং নারায়ণায় বিদ্মহে বাসুদেবায় ধীমহি | তন্নো বিষ্ণুঃ প্রচোদযাত্ ||
ॐ शान्ति शान्ति शान्तिः ॥
------------------------------
নারায়ণ সূক্তম্
হরিঃ ঔং | সহস্র শীর্ষং দেবং বিশ্বাক্ষং বিশ্বশংভুবম্| বিশ্বং নারায়ণং দেবমক্ষরং পরমং পদম্ || (প্রভুম্ পদম্)
বিশ্বতঃ পরমং নিত্যং বিশ্বং নারায়ণগং হরিম্ | বিশ্বমেবেদং পুরুষস তদ্বিশ্বং উপজীবতি ||
পতিং বিশ্বস্যাত্মেশ্বরগং শাশ্বতগং শিবমচ্যুতম্ | নারায়ণং মহাজ্ঞেযং বিশ্বাত্মানং পরায়ণম্ ||
নারায়ণ পরো জ্যোতিরাত্মা নারায়ণঃ পরঃ | নারায়ণ পরং ব্রহ্ম তত্ত্বং নারায়ণঃ পরঃ | নারায়ণ পরো ধ্যাতা ধ্যানং নারায়ণঃ পরঃ ||
যচ্চকিঞ্চিজ জগত্ সর্বং দৃশ্যতে শ্রূযতেঽপি বা | অন্তর্বহিশ্চ তত্সর্বং ব্যাপ্য নারায়ণঃ স্থিতঃ ||
অনন্তমব্যয়ং কবিগং সমুদ্রেঽন্তং বিশ্বশংভুবম্ | পদ্ম কোশ প্রতীকাশগং হৃদয়ং চাপ্যধোমুখম্ ||
অধো নিষ্ঠ্যা বিতস্ত্যান্তে নাভ্যামুপরি তিষ্ঠতি | জ্বালামালাকুলং ভাতী বিশ্বস্যায়তনং মহত্ ||
সন্ততগং শিলাভিস্তু লম্বত্যা কোশসন্নিভম্ | তস্যান্তে সুষিরগং সূক্ষ্মং তস্মিন সর্বং প্রতিশ্ঠিতম্ ||
তস্য মধ্যে মহানগ্নির বিশ্বার্চির বিশ্বতো মুখঃ | সোঽগ্র ভুগ্বি ভজংতিষ্ঠনাহারং অজরঃ কবিঃ ||
তির্যগূর্ধ্বমধশ্শায়ী রশ্ময়ঃ তস্য সন্ততা |
সন্তাপয়তি স্বং দেহমাপাদতল মস্তকঃ | তস্য মধ্যে বহ্নিশিখা অণীযোর্ধ্বা ব্যবস্থিতাঃ ||
নীলতোযদমধ্যস্থাবিদ্যুল্লেখেব ভাস্বরা | নীবারশূকবত্তন্বী পীতা ভাস্বত্যণূপমা ||
তস্যাশ্শিখাযা মধ্যে পরমাত্মা ব্যবস্থিতঃ | স ব্রহ্ম স শিবঃ স হরিঃ সেন্দ্রঃ সোঽক্ষরঃ পরমঃ স্বরাট্ ||
ঋতং সত্যং পরং ব্রহ্ম পুরুষং কৃষ্ণ পিঙ্গলম্ | ঊর্ধ্বরেতং বিরূপাক্ষং বিশ্বরূপায় বৈ নমো নমঃ ||
ঔং নারায়ণায় বিদ্মহে বাসুদেবায় ধীমহি | তন্নো বিষ্ণুঃ প্রচোদযাত্ ||
ঔং শান্তি শান্তি শান্তিঃ ||
Comments
Post a Comment